Jón Dan - Leyndarmál Landsbankans og Plastprents

Höfundur er meiraprófsbifreiðastjóri að mennt og á að baki glæsta framtíð í þeirri atvinnugrein.

Hann hefur ennfremur verið hákarlasjómaður, kennari, kokkur á togara, skólastjóri, svínafitubræðslumaður, blaðamaður, ritstjóri, sauðamaður, bókavörður, strætóbílstjóri, þýðandi, bóndi, framkvæmdastjóri, auglýsingasali, múrari og leigubílstjóri svo nokkuð sé nefnt.

Aðeins einu sinni hefur höfundinum borist atvinnuuppsögn. Hún var munnleg og með þriggja daga eftirvara.

Höfundurinn hefur nú loksins náð tilskildum aldri til að geta lokað ferilskránni með titlinum „Opinber starfsmaður án vinnuskyldu".

JonDan.is

Blogg Greinasafn Myndir

Hver er maðurinn Fyrir mitt minni Minningabrot Af öðrum toga Fjölskyldufréttir/Fami...

Jón Daníelsson
Gráskeggur úr Hrútafirði

jún.

05

2012

Almennt

Leyndarmál Landsbankans og Plastprents

Við höfum horft upp á bankana afskrifa milljarðaskuldir stórra fyrirtækja, sem síðan eru í mörgum tilvikum sett aftur í hendur sömu eigenda og settu þau á hausinn. Á sama tíma gengur einstaklingum illa að fá húsnæðisskuldir færðar niður og fjölmargar íbúðir eru á endanum boðnar upp og verða í fyllingu tímans seldar öðrum.

Á Vísi má í dag lesa grein eftir Magnús Halldórsson, viðskiptafréttastjóra Vísis og Stöðvar 2, þar sem hann greinir m.a. frá fundi á vegum FME:

Þar missti forstjóri Plastprents, Guðbrandur Sigurðsson, út úr sér hvernig skuldastaða félagsins væri eftir að það fór í gegnum skuldaniðurskurðinn í Landsbankanum, og var mjög ánægður með stöðu mála. Þá horfði Árni Þór Þorbjörnsson, framkvæmdastjóri fyrirtækjasviðs Landsbankans, á hann og sagði orðrétt: „Frá þessu máttu auðvitað alls ekki segja."

Þessi orðaskipti sýna greinilega leyndina sem hvílir yfir afskriftum stórra fyrirtækja. En Magnús Halldórsson virðist vita meira, því hann segir á öðrum stað:

Samræmd aðferðarfræði um að eigendur fyrirtækja geti lagt þeim til nýtt hlutafé upp á 10 prósent af eignum, og fengið allar skuldir umfram eignir afskrifaðar, er óæskilegt fyrirkomulag í samkeppnislegu tilliti.

Þetta tekur auðvitað engu tali. Sérstaklega þegar þess er gætt að um smáfyrirtæki gildir allt öðru máli. Við stofnun smáfyrirtækja þurfa eigendur yfirleitt að leggja íbúðir sínar að veði og við gjaldþrot missa þeir ekki bara reksturinn, heldur íbúðina líka.

Af einhverjum ástæðum grunar mig, að eigendur Plastprents hafi sloppið við að veðsetja íbúðarhúsnæði sitt. Landsbankinn má líklega ekki upplýsa það vegna bankaleyndar. En eigendurnir mættu gjarnan senda frá sér yfirlýsingu sjálfir.

Til baka Efst á síðu

Skrá athugasemd