Jón Dan - Landflótti

Höfundur er meiraprófsbifreiðastjóri að mennt og á að baki glæsta framtíð í þeirri atvinnugrein.

Hann hefur ennfremur verið hákarlasjómaður, kennari, kokkur á togara, skólastjóri, svínafitubræðslumaður, blaðamaður, ritstjóri, sauðamaður, bókavörður, strætóbílstjóri, þýðandi, bóndi, framkvæmdastjóri, auglýsingasali, múrari og leigubílstjóri svo nokkuð sé nefnt.

Aðeins einu sinni hefur höfundinum borist atvinnuuppsögn. Hún var munnleg og með þriggja daga eftirvara.

Höfundurinn hefur nú loksins náð tilskildum aldri til að geta lokað ferilskránni með titlinum „Opinber starfsmaður án vinnuskyldu".

Jón Daníelsson
Gráskeggur úr Hrútafirði

des.

15

2011

Stjórnmál

Landflótti

Þótt við séum nú hægt og sígandi að þokast upp úr kreppunni, er vissulega margt ennþá meinbölvað á Íslandi. Verst er atvinnuleysið og atvinnulaust fólk leitar auðvitað út fyrir landsteinana ef þar er atvinnu að fá. Það er vissulega skítt að ekki skuli hér allir geta fengið vinnu sem vilja, en sú er einfaldlega staðreyndin. Ástæðuna þekkjum við víst öll.

En þegar kemur að margvíslegum samanburði á landflótta nú og á fyrri krepputímabilum, er ég ekki alveg með á nótunum. Eigi að skoða slíkt af einhverri skynsemi þarf að velja til þess einhverja skynsamlega aðferð. Einna eðlilegast virðist líta á tölur um mismun brottfluttra og aðfluttra.

Það fer ekki milli mála að árið 2009 slær öll met í landflótta, a.m.k. síðustu hálfa öld eða svo. Það ár fluttu 4.835 fleiri frá landinu en til þess, eða 1.51% landsmanna. Árið 2010 var mun skárra. Þá var mismunur brottfluttra og aðfluttra 2.134 eða 0,67% og í ár spáir Hagstofan því að brottfluttir umfram aðflutta verði 1.588, sem þá verður 0,5% af íbúatölu landsins í upphafi árs. Og þetta eru svo sem ekkert skemmtilegar tölur.

Á góðærisárunum fluttust hingað fjölmargir útlendingar í atvinnuleit og talsverður hluti þeirra hefur á síðustu árum flutt aftur úr landi. Á þeim grundvelli má kannski telja sanngjarnt að horfa fram hjá erlendum ríkisborgurum og einangra þannig tölur um brottflutta og aðflutta íslenska ríkisborgara. Sé það gert verða tölurnar þessar:

2009 – 2.466 (0,84%).
2010 – 1.703 (0,58%)
2011 – 1.450 (0,49%). (Spá).

Vilji maður leita samanburðar er trúlega eðlilegast að skoða árin eftir að síldin hvarf. Árið 1969 voru brottfluttir umfram aðflutta 1.415, eða 0,65% landsmanna og 1970 var þessi mismunur 1.564, eða 0,77%. Þá voru Íslendingar rétt skriðnir yfir 200 þúsund.

Það sem skiptir hins vegar meira máli, er hversu hratt tölurnar fara niður. Reynist spá Hagstofunnar nærri lagi, verður mismunur brottfluttra og aðfluttra rétt um hálft prósent á þessu ári. Og það þarf ekki að fara nein 40 ár aftur í tímann til finna svipaðar tölur. 1995 var munurinn ívið meiri og meira að segja á árinu 2002 fluttust 0,3% fleiri íslenskir ríkisborgarar frá landinu en til þess.

Tölur um brottflutta og aðflutta sýna sem sagt það sama og flestar aðrar tölur. Við erum hægt og sígandi á leið út úr kreppunni. Það ætti að vera okkur öllum sameiginlegt ánægjuefni.

Til baka Efst á síðu

Skrá athugasemd