Jón Dan - Dómaraskandall

JonDan.is

Hver er maðurinn Fyrir mitt minni Minningabrot Af öðrum toga Fjölskyldufréttir/Fami...

Jón Daníelsson
Gráskeggur úr Hrútafirði

feb.

20

2010

Íþróttir, Þróttur

Dómaraskandall

Í dag neyddist ég til að útskýra fyrir 15 ára syni mínum að það gæti mögulega verið hluti af ?strategíu? heimadómara í knattspyrnukappleik að espa leikmenn gestaliðsins upp. Tækist það gætu þeir í reiði sinni framið ásetningsbrot sem gæfi jafnvel réttmæta ástæðu til að sýna þeim rauða spjaldið.

Ég sá reyndar ekki með eigin augum nema tæpan hálftíma af seinni hálfleiknum, en ég sá nóg. Dómarinn gerði held ég aldrei mistök. En margir dómar hans voru beinlínis rangir og í öðrum tilvikum var hann ekki samkvæmur sjálfum sér. Í öllum tilvikum voru slík viðbrögð hans heimaliðinu í hag.

Svo dæmi séu nefnd, flautaði hann oftar en einu sinni rangstöðu á gestaliðið, þótt hann væri sjálfur staddur á miðju og línuvörðurinn lyfti ekki flaggi. Lægi heimaleikmaður á vellinum, stöðvaði hann sókn gestanna umsvifalaust. Og þótt línuvörður dæmdi gestum innkast, tók dómarinn hvað eftir annað völdin og dæmdi innkastið heimamönnum. Til viðbótar flautaði hann nánast undantekningarlaust á hraðar aukaspyrnur gestanna og ?benti á réttan stað?, en heimamenn fengu að taka sínar aukaspyrnur án tafar.

Niðurstaðan varð 2-1 sigur heimamanna. Auðvitað er ógerlegt að ímynda sér hvort sanngjörn dómgæsla hefði skilað einhverju öðru, en það er aukaatriði hér.

Knattspyrnusamband Íslands er ábyrgt fyrir þeim reglum sem gilda um keppni í fótbolta. Í öllum yngri flokkum gildir sú regla að heimaliðið ber ábyrgð á dómgæslu. Dómarar eru sem sagt heimamenn. Eiginlega ætti þetta ekki að vera vandamál. Dómarar eru - og eiga að vera ? meðvitaðir um hlutleysisskyldu sína.

En því miður er þetta vandamál. Mér hefur verið sagt að hjá sumum félögum líti menn á heimadómgæsluna sem eins konar ?réttindi? sem beri að nýta. Ég neitaði lengi vel að trúa þessu, en nú er svo komið að ég er mjög efins. Sem betur fer er dómgæsla af þessum toga sjaldséð, en leikurinn í dag er ekki eina dæmið. Ég hef áður séð dómara misbeita valdi sínu svo mjög heimaliðinu í hag, að ekki fór milli mála hvaða hlutverki hann gegndi á vellinum.

Með heimadómarakerfinu hefur KSÍ falið knattspyrnufélögunum mikla ábyrgð. Flest félögin rísa til allrar lukku ágætlega undir henni. Undantekningarnar eru þó nógu margar til þess að heimadómararegluna þarf að endurskoða á einhvern hátt. Í sjálfu sér er ekkert flóknara að skylda félögin til að skiptast á dómurum, þannig að dómarar komi alltaf frá þriðja félagi. Dómarar í yngri flokkum vinna störf sín hvort eð er held ég yfirleitt í sjálfboðavinnu, þannig að kostnaðarauki yrði ekki annar en kannski einhver ferðakostnaður.

Sonur minn sagði mér á heimleiðinni að hann hefði verið orðinn svo reiður að minnstu hefði munað að hann ?straujaði? andstæðing að tilefnislausu. Það var þá sem ég neyddist til að útskýra fyrir honum að heimadómarinn sem hér var að verki hefði trúlega einmitt verið að bíða eftir því, til að geta rekið hann út af.

Mér þótti helvíti hart að þurfa að segja þetta, en þetta var það sem ég sá og ég lýg ekki að syni mínum.

Svona að endingu er kannski rétt að taka fram að ég er ekki í þeim hópi sem ævinlega hrópar ?Dómaraskandall!? þegar dómurum verður á í messunni. Allir geta gert mistök. Ég hef stundum spurt hvers vegna enginn hrópi ?Framherjaskandall!? þegar sóknarmaður fær boltann nánast alveg á marklínu og tekst að koma honum yfir markið. Slík tilþrif heyrist mér að flokkist yfirleitt undir ?óheppni?.

Vel að merkja sýndist mér að línuverðirnir stæðu sig ágætlega í stykkinu í dag. Annað hvort hafa þeir ekki fengið sérstakar fyrirskipanir, eða kannski virt þær að vettugi. Hvort heldur er, eiga þeir hrós skilið.

Til baka Efst á síðu

Skrá athugasemd